dinsdag 27 september 2022

De 200 myls solo 2022


Een kort verslag van de 200 Myls Solo in digitale vorm:



Ook voor de 4e keer begon het in augustus al te kriebelen. De boot wordt in orde gemaakt, reglementen en veiligheidsvoorschriften doorgespit en de nodige snuisterijen ingeslagen. 

Ik neem altijd de hele week vrij om woensdag ontspannen aan de start te staan. Zo ook dit jaar, niet wetende wat het weer voor ons in petto had.. Zowel op woensdag als op donderdag was het namelijk zoeken naar een zuchtje wind. De ontspanning sloeg al snel om in verveling..

Na 2 lange rustperiodes en een intensieve verkenning van zowel Bataviastad als de Markerwadden, ging ik vrijdag bij het krieken van de dag eindelijk serieus op pad. Vergezeld door een van de mooiste zonsopgangen van het jaar, werd de tocht naar Hindeloopen met een lopende windje ingezet. Daar had ik namelijk op zaterdag een date met een stevige (20+ kn) wind uit het noorden. Zij zou me gaan vergezellen op de tocht terug naar Lelystad. De vrijdagochtend begon prachtig, maar aan de verdere grijze druilerige tocht naar Hindeloopen wil ik niet teveel woorden besteden.

Zaterdag zou namelijk de dag worden waarop alle kaarten gezet waren. Bewust gekozen om zoveel mogelijk (gunstige) mijlen te maken en de boot als een surfplank naar Lelystad te brengen. De dagstart bij de H2W1 begon met een glimlach van oor tot oor en bij de finish bij Sport I stond die grote lach nog steeds op mijn gezicht. Een heerlijke dag gezeild en geëindigd op een verdienstelijke plek in het klassement. 

Zeilgroet van de Only Fools Rush In,
Bas Wernsen     

vrijdag 29 april 2022

Een werkfok en een 2e wegneembare stag

Vanaf 6bft is de Only Fools Rush In overpowered. De HA is te groot in combinatie met een tweemaal gereefd grootzeil. Het inrollen van de HA levert ook niet echt een fijn zeil op.

Het vervangen van de HA met zijn verticale latten is bij zoveel wind ook geen feest. 

Zo ontstond het idee om een tweede wegneembare voorstag te installeren en daarop een nieuwe werkfok en stormfok te installeren. Niet eentje van staal maar dyneema en met de mogelijkheid om die varend op spanning te zetten. 

Je ziet vaak dat voor de tweede voorstag het dek versterkt wordt en de krachten met een trekstang doorgeleid wordt naar de boeg of het schot van de ankerbak. In mijn geval komt de stag voor de ankerbak aan dek. Ik heb ervoor gekozen om een dekdoorvoer te maken en zo de stag direct te verlengen tot aan de boeg.

De boeg is versterkt met epoxy en weefsel daarna een M12 bout met oog gemonteerd. 

De stag wordt met een 1:8 vertraging met de downhaul van de spi met behulp van de stuurboord lier op het dek op spanning gezet. 

Met hulp van de Apollo Sails heb ik een zwaarweer fok ontworpen en in elkaar gezet. 

Al met al een heel bevredigende klus. De Only Fools Rush In is klaar voor het ruige werk. 

Zie hieronder de foto’s: 








woensdag 29 september 2021

200 Myls Solo 2021

 

200 Myls Solo 2021


Ook dit jaar heeft de Only Fools Rush In meegedaan aan de 200 Myls Solo race. 
Drie keer is scheepsrecht! Eindelijk de race volbracht!


dinsdag 12 mei 2020

Nieuwe sailing gear voor de Fools Rush

De bonus dit jaar is opgegaan aan nieuwe zeilen voor de oude dame. Er is geüpgraded naar CDX Pro zeilen en geïnvesteerd is een nieuw grootzeil en een 106% HA in de kleur Cool Grey van Apollo Sails. De HA wordt gecombineerd met een G1 light voor bij lichtweer.




Ik ben er tevreden over de designed shape en een eerste testrun bij de 30mijls was heel positief. De zeilen zijn goed trimbaar (tussen de 12-22kn wind) en de Only Fools Rush In liep als een malle! Wel besloten een beter passende spinnaker te kopen. 



De huidige spinnakers voldoen niet helemaal. Er is een grote van 86m2. En een kleine van 45m2.. Daarom op marktplaats een nieuwe spinnaker van 65m2 gevonden uit 1989! Zoals je op de foto’s kunt zien nog nooit gebruikt! Mijn dochters zijn groot fan van de roze accenten! De spi zal mooi staan bij het cool grey grootzeil 😎. En belangrijker, beter stuk hanteerbaar dan de grote spi.




In een volgende post meer over de verbeteringen aan oa de trimlijnen en het lopend want.


LifePo4 accu's er weer uit..

Na twee jaar experimenteren heb ik besloten de accu’s weer te verwijderen. Na levering van meerdere slechte cellen en het overlijden van een cel kort na  ingebruikname nemen, was ik er klaar mee.

Betrouwbaarheid en zorgeloosheid zijn belangrijke eigenschappen. Ik mis vertrouwen in de Chinese cellen waar de quality control matig van is. Als ik een nieuw Lifepo4 avontuur aanga dan is dat met een bekend merk. Ik mis nu al de grote accu capaciteit,het geringe gewicht en de lage interne weerstand... Maar de prijs van LiFePo4 accu’s van bijvoorbeeld Victron is nu nog te gek.

Hier komen nog wat foto’s van de oude opstelling.




woensdag 16 oktober 2019

200 MylsSolo 2019


Woensdag 2 oktober 7u30, start 200 myls, Lelystad

Twee oktober was het eindelijk zover! De start van de 200 myls solo. Ik wil al een tijd graag deelnemen aan de single handed wedstrijd van 200 myls over het IJsselmeer, Wadden en Noordzee. Dit jaar is het er eindelijk van gekomen. Het hele jaar heeft in het teken gestaan van het wedstrijd klaar maken van de boot. Er is geïnvesteerd in 2 spinnakers, barberhaulers, keerblokken, en al het lopend wand om een spinnaker te kunnen hijsen en trimmen. Daarnaast zijn alle veiligheidsaspecten geupgrade: 2kg poederbussen, blusdeken, houtenklossen, gereedschap om de mast in nood los te kunnen knippen, een stormfok etc. Aan alle ORC eisen is voldaan. Het kost wat, maar dan heb je ook wat!

De weersvoorspellingen beloofden dat de wedstrijd nat, koud en heel winderig zou worden. Dankzij het cluster aan lagedrukgebieden dat de hele week overtrok, met als hoogtepunt Lorenzo op vrijdag, is die belofte volledig ingelost....
200 Myls Baan 4
De eerste dag, woensdag, was een dag vol extremen. Van een lekker zonnetje bij strak blauwe lucht en 9 knopen wind, naar felle buien met harde regen en windvlagen van dik over de 30 knopen. De buien bevatten ook stevige windschiftingen. Het was zaak deze buien goed te lezen en daar gebruik van te maken. Een goed voorbeeld hiervan is het aanzeilen van de KG18 in het 2e rak. Door de windschifting is de KG18 opeens bezeilbaar.

De track van de Only Fools Rush In.

De start

Het eerste rak was prachtig. Begon met rif 1 gestoken, maar na een half rak richting de KG18 kon dit rif eruit. Doordat het weer volledig was opgeklaard heb ik op het reach rak naar de EA1 de spinnaker gezet. Hiervan kreeg ik bij de EA1 nogal spijt.
Starten met een zonnetje op het water

Ronden van de KG18 met in de achtergrond de Zeilblij
Onderweg naar de EA1
Onderweg naar de EA1 begonnen er weer buien aan de horizon te verschijnen en trok de wind aan. De boot liep prachtig maar het binnenhalen van de spinnaker werd lastig. Bij het droppen van de spi kwam er een stevige windvlaag waardoor de autopilot het niet meer hield en de boot sterk oploefde. De spinnaker ving weer wind en zowel de loefschoot als de spival liepen vast. Feest dus. Schip ging overstag, spi in de mast, schip op de hand teruggestuurd en na veel moeite spi verder laten zakken, vrij van de boot.
Echter lag de spi toen achter de boot, als een waterzak voortgetrokken. In je eentje een waterzak van 50m2 naar binnentrekken is niet te doen. Net voordat ik de loefschoot helemaal los ging gooien, ving de de spinnakker wind en liep het grootste deel van het water uit de spinnaker. Ik kon de spi vervolgens via de spiegel relatief eenvoudig de kuip in hijsen. Snel de EA1 gerond en en koers gezet naar Sport H, met brandende spieren en hartslag 200.. Waar is de zuurstoftank als je hem nodig hebt..?
Feest op het water
Van EA1 naar Sport H ging als een speer. Constant tegen de 7 knopen aan. Ik twijfelde nog of een 1e rif een goed idee was. Het grootzeil heeft zijn beste tijd gehad en is nogal uitgezeild. Bij een stevige bries waait het zeil uit zijn lijken en veroorzaakt daarmee overbodige roerdruk en drag en kost dus snelheid. Na het ronden van de Sport H, was het rak voor de wind naar Sport I. Ik koos ervoor om even pauze te houden; koffie te drinken en een broodje te eten.

Even rusten voor het lange kruisrak van Sport I naar Enkhuizen. Bovendien vertrouwde ik de lucht niet. Achteraf erg blij met deze keuze. Onderweg naar Sport I zag ik in de verte een witgrijze gloed verschijnen en alle boten met spinnakers en gennakers zag ik vervolgens één voor één genadeloos uit het roer lopen. Op dat moment zijn meerdere zeilen gesneuveld.. Ik heb vervolgens zo snel mogelijk een half rif gezet en voordat ik klaar was kwam de wind al opzetten. Hangend aan het roer was de windvlaag zo heftig dat de boot toch uit het roer liep.

Storm

Na een paar minuten was de bui weer overgetrokken en kon boei Sport I gerond worden. De wind was weer aangetrokken en het 1e rif kwam goed van pas. De koers naar de KG18 was net bezeild. In de verte zag ik schepen andere koersen varen, platslaan, uit het roer lopen en snel een 2e rif zetten. Dus ik wist dat er 'shit' aan zat te komen.

Doordat de meeste buien nogal van korte duur waren besloot ik met 1e rif verder te varen en de bui vervolgens uit te zingen. Toen ik vlakbij de EA2 was begon het feest. Er stond van het ene op het andere moment opeens 30+ knopen wind over het dek, water tot aan de ramen en een klapperend grootzeil om zoveel mogelijk druk te lozen. Met 2 grote knallen ging er vervolgens vanalles mis.
Eerst knalde het 1e rif eruit..

Vervolgens brak er een harpje van de genuaval.

Ondertussen kwam het veld voorbij geraasd..
Pas na 45 minuten lukte het om met de spival de HA weer te hijsen (ongeveer).


eindelijke HA erop en 2e rif in grootzeil. Er kon weer vaart gemaakt worden

Eerst knalde het blok van de giek dat het 1e rif fixeert en nog voordat ik het 2e rif kon zetten kwam met een grote knal de fok naar beneden. Het harpje aan de bovenste wartel brak.. mijn weg vervolgt op het grootzeil, dat door het geïmproviseerde 1e rif er als een vaatdoek opstond, Na 45 minuten ging de wind iets liggen en kon ik na 3 pogingen de HA met de spival hijsen. Pas toen kon ik het 2e rif zetten en kon ik weer met normale snelheid naar Enkhuizen varen. Helaas was toen al een een behoorlijk deel van de vloot me voorbij gevaren.

Reparaties

In Enkhuizen ging het passeren van de sluis vervolgens soepel en even na half 5 voer ik de Compagniehaven in. Snel aangelegd en nog net op tijd bij Joosten Watersport naar binnen gerend om nieuwe harpjes te scoren. Gelukkig was ik niet de enige 200myls zeiler in de Compagniehaven. Ik vond 2 man bereid om me in de mast te hijsen. Met knikkende knieën, de mast stevig knuffelend werd ik omhoog gehesen en mee terug kwam de genuaval. Vervolgens was het 2 minuten werk om het harpje te vervangen en de HA weer te hijsen. Klus 1 gedaan.

Tijdens het zeilen was het me al opgevallen dat er water en olie of diesel door zich door de boot verspreide. Dat viel me op doordat de boot van binnen spekglad geworden was. Toen ik, tussen de buien, snel naar binnen vloog om wat te eten en drinken te pakken gleed ik bijna tot aan de punt van de boot door... Het was echt overal te terecht gekomen. Onder de banken, onder de vloer en tegelijkertijd was het in alles getrokken wat het tegenkwam. Eten, zeilen, touwen en niet in het minst mijn kleding... Na een lekker rondje vloeken aan het werk gegaan en in een klein uur de ergste troep opgeruimd, schoongemaakt en vervolgens droog. Klus 2 ook geklaard. 

Eindelijk kon ik met de andere mannen genieten van een goede maaltijd in de Mastenbar. Dit was een prima avond om alle sterke verhalen van de dag en de plannen voor komende dagen te bespreken.

De aftocht naar Lemmer

Doordat de vorige dag de tocht iets eerder geëindigd was, was het belangrijk de volgende dag een lange dag te varen. De voorspellingen waren ideaal: een droge en zonnige dag gecombineerd met een windje 3/4 uit het Noordwesten. Dus om 6u30 voeren mijn buurman en ik uit richting de KG boei om daar het eerste rak naar de SB40 boei, bij Lemmer, te zeilen.

Omdat ik zeker wilde zijn dat de lekkage over was keek ik onder de motor of het daar nu droog gebleven is tijdens het motoren naar de KG. Tot mijn diepe chagarijn stond daar weer een kleine liter diesel onder de motor. Terwijl de boot op de automaat stond, het schip zichzelf zeilde en ik elke paar minuten naar buiten ging om de omgeving te scannen, de stinkboel wederom schoongemaakt en gezocht naar de lekkage. In de schemering en met behulp van een paar stevige lampen was de boosdoener snel gevonden. De brandstoffilter lekte als een paar dagen niet gemolken melkkoe. En als ik de motor startte spoot de diesel in de rondte. Dit was duidelijk, zo doorvaren is geen optie.

Het aandraaien van de ring lost het probleem helaas niet op. En ik vermoed zelfs dat de schroefdraad kapot is. Ik bel de jachtservice Zuiderbaan en een vriendelijke Fries vertelt me dat ze me graag verder helpen. Ik zeil de boot tot aan de steiger en wordt daar opgevangen door een monteur. Hij bekijkt direct de brandstoffilter en mijn vermoeden blijkt correct. De schroefdraad is inderdaad kapot.

Het vervelende nieuws is dat deze niet op de plank ligt. Het goede nieuws: om 8u s ochtends de volgende dag kan ie geplaatst worden. Ik kies ervoor om te blijven liggen en te wachten tot 8u. Het risico is aanwezig dat ik dan langer dan 24u gerust heb, maar dat risico neem ik. De rest van de dag beslaat uit dutjes, een ijsje eten en nog meer diesel resten opruimen..


De boosdoener

Naar huis

De volgende dag om 8u15 staat de monteur naast de boot met een nieuwe dieselfilter in de hand. Na 15 minuten knutselen zit de nieuwe filter erin en is alles netjes aangesloten. Ik neem afscheid van de heren en vervolg mijn weg vol gas. Helaas kom ik 10 minuten te laat aan bij de SB40 en zit voor mij de 200 myls er voor dit jaar op.

Hoewel ik stevig baal van het vroegtijdig afhaken, waren het een paar mooie dagen. Het is zaak om steeds een oplossing te vinden en door te zetten. En het aangename is dat iedereen die aan deze wedstrijd meedoet soortgelijke tegenslagen en uitdagingen tegenkomt. En dat verbroederd. Volgend jaar ben ik er weer bij! En met een vers setje zeilen en een goede ervaring rijker. 

Ik vervolg mijn weg richting Ketelhaven. Het was die dag 9 graden, windkracht 5 en met constante regen. Bibberend achter de buiskap naar huis gezeild. Daar de spullen opgeruimd, met dasty nogmaals de boot schoongemaakt en alle netjes te drogen opgehangen in de boot. Klaar voor een nieuwe tocht!


nat.


donderdag 25 juli 2019

Een nieuwe buiskap... Deel 2

Na veel contact met de zeilmaker over de onvolkomenheden vd buiskap en evenveel niet nagekomen beloftes was ik t zat. Ik heb de naad laten stikken door Skipsails en vervolgens de buiskap zelf op de boot gezet. (Volgens Skip Sails was er geen er aan te behalen. Wat ik uiteraard noet met ze eens was en ben.)

Doordat de zeilmaker al de buttons in de kap geslagen had, was ik gedwongen de bevestigingspunten te verplaatsen. Omdat ik niet alle punten wilde verplaatsen is het eindresultaat een (acceptabel) compromis geworden. Uiteindelijk heb ik 4 punten aan beide zijden verplaatst en de oude gaten met epoxy dichtgesmeerd.

Je kan het je bij deze hitte bijna niet voorstellen, maar zodra het weer Nederlands weer wordt kunnen we comfortabel schuilen achter de kap.





zaterdag 8 juni 2019

Only Fools Rush In

De eerste post in de blog ging al over de gekozen naam. Echter is het aanbrengen van de naam iets wat je typisch doet in de winterstalling. Zo gezegd, zo gedikkie daan.

De boot was er mat geworden, dus 3 dagen matteren, polijsten en waxen, gevolgd door 3 weken spierpijn om haar weer terug te brengen naar oude glorie.

Geen spiegel meer nodig om je haar te kammen!

Daarna de naam aangebracht op de romp. Er stond ook een blauwe lijn in de planning, maar deze lijn kregen we niet goed uitgelijnd. Altijd was 1 van de 3 verschillende elementen niet in evenwicht. Gelukkig is het resultaat zonder lijn altijd nog prima. 

woensdag 5 juni 2019

Een rode spi

De winter is gebruikt voor allerlei klussen. Waaronder het poetsen van de romp, het bestellen van een nieuwe buiskap maar ook het installeren van een nieuwe spi. Over het poetsen van de romp en de buiskap later meer.

De Only Fools Rush in heeft wel voorbereidingen gehad voor een spi, dus de basis lag er. De spival was aanwezig en er was een uitschuifbare spiboom, maar de rest moest aangeschaft worden of aangepast. Gelukkig heeft de winter veel donkere avonden dus er was tijd genoeg om lijnen aan te schaffen en netjes te splitsen. Deze winter ook een 10tal dyneema shofshackles gemaakt. Die komen overal van pas.

Allereerst is er op de uitschuifbare spiboom een 2 tal spruiten aangeknoopt om de spinnaker ophouder en neerhouder aan te bevestigen en een tripline om snel beiden bekjes te kunnen openen. Daarnaast 4 nieuwe lijnen en 10 dyneema shoftshackles gesplitst en als kers op de taart een mooie 2e hands spinnaker van 85m2 (oorspronkelijk van een Helmsman 38) in een fijne launchbag. 




En als alles dan bij elkaar komt, geeft dat een warm gevoel. Met 6kn wind 7kn zeilen is een heerlijk gevoel.
De spinnaker net gehezen, op weg naar winst in de Hanzerace editie 2019

Een nieuwe buiskap...

De oude buiskap is na 32 jaar trouwe dienst met pensioen gegaan.De storm die tijdens de 24 uurs wedstrijd overtrok was teveel en heeft verschillende naden losgetrokken. Het doek was na 30 jaar ook niet meer al te best, dus de keuze voor een nieuwe buiskap was snel gemaakt.
De nieuwe buiskap maakt gebruik van het bestaande aluminium frame, maar wordt een stuk hoger opgezet. Hierdoor is de kijk naar voren een stuk beter en kan je beter schuilen.




Een aardige verbetering. Twee ritsen om de buiskap makkelijk te kunnen plaatsen en verwijderen. Helaas kwam ik na de eerste keer opspannen een aantal onvolkomenheden tegen. 

1) een van de naden is door de zeilmaker vergeten om door te stikken.
2) de positie van de buttons is op een hele boel plekken niet goed. Hierdoor staat de buiskap er nog op als een dronken tor...

De zeilmaker heeft beloofd de onvolkomenheden op te lossen, maar ondertussen leven we in juni, terwijl we al sinds half april de geplande afspraken steeds niet doorgaan. Hopelijk komt het spoedig goed. Het zou jammer zijn als we een een moeizaam juridisch traject in moeten gaan.

Voorbeelden van de onvolkomenheden:


zondag 2 juni 2019

NMEA for all!

De Optima is eenvoudig ingericht. Er is een log en dieptemeter en een ST2000+ autohelm. Geen gatenkaas aan verouderde (slecht) werkende apparatuur wat je vaak aantreft. Dit levert een mooie basis op. Het eerste wat we gedaan hebben is een nieuwe marifoon plaatsen. een ais transponder en een zelfgemaakte NMEA2WIFI boxje om de AIS en GPS gegevens op de ipad te krijgen.

We zijn te volgen met MMSI 244890888.

Tot op het water!